به منظور ارزیابی تاثیر آرایشهای مختلف و روش کاشت بر خصوصّیات کمّی و کیفی بذر گوجهفرنگی رقم کارون، در سال 1391 پژوهشی در دو منطقه استان خراسان رضوی با استفاده از یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای اول تا سوم شامل فاصله بین ردیف در سه سطح120 ،140 و 160 سانتیمتر، فاصله روی ردیف در سه سطح30، 40 و50 سانتیمتر و روش کاشت یک و دو طرفه بودند. صفات مورد بررسی عملکرد میوه و بذر، تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر، درصد و سرعت جوانه زنی بذر بودند. نتایج تجزیه مرکب در مکان دادهها نشان داد افزایش فاصله ردیفها از 120 به 160 سانتیمتر به طور معنی داری تعداد میوه در بوته و بذر در میوه را 11.4 و 9.6 درصد افزایش داد. کاهش فاصله روی ردیف از 50 به 30 سانتیمتر تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر بذر را به طور معنی داری به ترتیب 20.7، 11.1، 4.5 و 3.9 درصد کاهش داد. کشت دو طرفه گوجهفرنگی به طور معنی داری موجب به ترتیب 6.3، 7.8، 4.1 و 1.8 درصد کاهش در تعداد میوه در بوته و بذر در میوه، وزن هزار دانه و هکتولیتر شد. بیشترین عملکرد میوه و بذر در منطقه رخ از روش کاشت دو طرفه و آرایش کاشت 30×120 و کمترین آنها در منطقه طرق از روش یک طرفه و آرایش 50×140 با به ترتیب 2.7 و 3.1 برابر اختلاف حاصل شد. در مجموع روش کاشت دو طرفه با آرایش 30×150 سانتیمتر، افزایش کمّیت و کیفیّت توده بذر تولیدی گوجهفرنگی را در پی خواهد داشت.